| |||
Όραμα : ΕυτυχίαΓ' ΛΥΚΕΙΟΥ ΟΡΑΜΑ 3.3 ΕΥΤΥΧΙΑ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ
Οι Μακαρισμοί 1 Όταν ο Ιησούς είδε τα πλήθη ανέβηκε στο όρος, κάθισε, και οι μαθητές του ήρθαν κοντά του.2 Τότε εκείνος άρχισε να τους διδάσκει μ’ αυτά τα λόγια: 3 «Μακάριοι όσοι νιώθουν τον εαυτό τους φτωχό μπροστά στο Θεό, γιατί δική τους είναι η βασιλεία του Θεού. 4 »Μακάριοι όσοι θλίβονται για τις αμαρτίες τους και το κακό που κυριαρχεί στον κόσμο, γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν από το Θεό. 5 »Μακάριοι όσοι φέρονται με πραότητα στους άλλους, γιατί αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη της επαγγελίας. C LYKEIOY THRISKEFTIKA.indd 66 5/22/17 9:40 AM 67 6 »Μακάριοι όσοι πεινούν και διψούν για την επικράτηση του θελήματος του Θεού, γιατί ο Θεός θα ικανοποιήσει την επιθυμία τους. 7 »Μακάριοι όσοι δείχνουν έλεος στους άλλους, γιατί σ’ αυτούς θα δείξει ο Θεός το έλεός του. 8 »Μακάριοι όσοι έχουν καθαρή καρδιά, γιατί αυτοί θα δουν το πρόσωπο του Θεού. 9 »Μακάριοι όσοι φέρνουν την ειρήνη στους ανθρώπους, γιατί αυτοί θα ονομαστούν παιδιά του Θεού. 10»Μακάριοι είναι εκείνοι που έχουν υποστεί διωγμό για χάρη της δικαιοσύνης, επειδή σε αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών. 11Μακάριοι είστε όταν σας χλευάσουν και σας καταδιώξουν και σας κακολογήσουν με κάθε ψεύτικη κατηγορία εξαιτίας μου. 12Να αισθάνεστε χαρά και αγαλλίαση, γιατί θ’ ανταμειφθείτε με το παραπάνω στους ουρανούς. Έτσι καταδίωξαν και τους προφήτες πριν από σας». Ευαγγέλιο κατά Ματθαίον 5, 1-12 3. Ευτυχία: Προς Διόγνητον επιστολή Ευτυχία δεν είναι να τυραννάς τους συνανθρώπους σου και να θέλεις να έχεις περισσότερα από εκείνους· αυτές είναι καταστάσεις με τις οποίες δεν μιμείσαι τον Θεό αλλά αποξενώνεσαι από την μεγαλειότητα του Θεού. Ευτυχία είναι, να αναλαμβάνεις το φορτίο της ανάγκης του πλησίον σου, να θέλεις να μοιράζεσαι τα δικά σου με αυτούς που έχουν λιγότερα. Αυτός που, όσα έλαβε εκ Θεού, τα μοιράζεται με όσους βρίσκονται σε ανάγκη, γίνεται «θεός» γι’ αυτούς αφού είναι μιμητής του Θεού. Προς Διόγνητον επιστολή ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ 4. Περί ευτυχίας αποφθέγματα: α. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να ευτυχεί μόνος του. Ραούλ Φολερώ 5. Σύμφωνα με τα αρχαιότερα κείμενα ο Βούδας εξήγησε στους μαθητές του ότι έχασε τη διάθεση για τα θέλγητρα της ζωής, όταν αντιμετώπισε την πραγματικότητα του γήρατος, της ασθενείας, και του θανάτου, που αποτελούν την αιτία του πόνου. Γι’ αυτό αποφάσισε να ελευθερώσει την ανθρωπότητα από αυτά τα τρία κακά. Τα μεγάλα λοιπόν ερωτήματα της υπάρξεως, δηλαδή το γήρας, η ασθένεια και ο θάνατος, ήταν αυτά που βασάνιζαν τη σκέψη του νεαρού πρίγκιπα. Στην πραγματικότητα τα θεμελιώδη αυτά ερωτήματα ήταν εκείνα, τα οποία εγέννησαν μέσα του την ιδέα της ματαιότητας των ανθρωπίνων πραγμάτων και τον έσπρωξαν να εγκαταλείψει στο άνθος της νεότητάς του τον κόσμο, και να ακολουθήσει, όπως πολλοί νέοι άνδρες της εποχής του, τη μοναχική ζωή. Ο βουδιστικός όμως μύθος, με τον οποίο η παράδοση θέλει να ερμηνεύσει την αρχή του Βουδισμού, ανέπλασε δραματικά το συμβάν. Ο πατέρας του τού έδειξε μόνο τα θέλγητρα της ζωής, όντας ήσυχος ότι με αυτό τον τρόπο θα τον κρατήσει μακριά από τους περιπλανώμενους ασκητές. Αλλά η τύχη, κατά τους θρύλους η συμπαιγνία των θεών, που ήθελαν να δώσουν στους πονεμένους έναν λυτρωτή, ματαίωσε τα σχέδια του πατέρα. Κατά τη διάρκεια τριών διαδοχικών περιπάτων στους κήπους αναψυχής της πόλης, ο νέος πρίγκιπας συνάντησε κατά σειρά ένα γέροντα κυρτωμένο από τα βάρη του χρόνου και υποβασταζόμενο στη βακτηρία του, ύστερα έναν ασθενή, εξαθλιωμένο από την αρρώστια, και τελικά την περιφορά ενός νεκρού. Η τριπλή αυτή συνάντηση συγκλόνισε κατάβαθα τον προικισμένο πρίγκιπα, του δίδαξε τη ματαιότητα της ζωής και τον έκανε να μάθει ότι τη ζωή δεν την κυβερνά η ευθυμία και η χαρά, αλλά ο πόνος και ο θάνατος. Ό,τι μέχρι τώρα χαιρόταν, του φάνηκε δίχως νόημα. Κάτω από τις τρεις μορφές είδε τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά του πόνου, που διέπουν την παρούσα ζωή. Από τον παιδαγωγό, που τον συνόδευε, πληροφορήθηκε ότι αυτή είναι η αναπόφευκτη μοίρα όλων των ανθρώπων· να γεννιούνται, να μεγαλώνουν, να γηράσκουν, να αρρωσταίνουν και να πεθαίνουν. Η εμπειρία αυτή συγκίνησε την καρδιά του Σιδάρτα (σημ. το αρχικό όνομα του Βούδα). Λίγο όμως αργότερα συνάντησε κατά τη διάρκεια του τελευταίου του περιπάτου έναν περιπλανώμενο ασκητή, ο οποίος, παρά τη φτώχεια του, ήταν ατάραχος και περιχαρής και στο πρόσωπο του βασίλευε η γαλήνη. Η νέα εμπειρία παρηγόρησε τον θλιμμένο πρίγκιπα, γιατί του έδειξε ότι υπάρχει οδός σωτηρίας και ότι τα βαθιά υπαρξιακά ερωτήματα, τα σχετικά με τη ζωή και τον θάνατο, μόνο η θρησκευτική ζωή μπορεί να τα λύσει. Η θρησκεία είναι ικανή να θεραπεύσει τις πληγές και την αθλιότητα της ανθρώπινης μοίρας. Γρηγόριος Ζιάκας, Ταξίδι στις Θρησκείες και τους πολιτισμούς της Ασίας
Διλήμματα - Γενετική
| |||